در جهان پیچیده و شلوغ امروزی، انسان همواره به دنبال راهی برای رسیدن به آرامش و سادگی است. یکی از مدرن‌ترین سبک‌های طراحی، سبک مینیمال است که بر روحیات انسانی تمرکز زیادی دارد. این سبک در واقع یک جنبش هنری است که در قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم روی کار آمد. سبک مینیمال یا مینیمالیسم، در واقع روندی است که در سراسر جهان در حال پیشرفت است و روز‌به‌روز به طرفداران آن افزوده می‌شود. ممکن است این سبک محبوب‌ترین سبک طراحی نباشد و گرایش افراد به سبک مدرن، بسیار بیشتر از آن باشد، اما شاهد نفوذ مینیمالیسم در بسیاری از حوزه‌های هنری و طراحی هستیم. امروزه مینیمالیسم از معماری تا طراحی سخت‌افزار، خودرو، فیلم، وب و طراحی بصری، بازی و موارد مشابه را دربرگرفته است. با اینکه سبک مینیمال از زندگی ژاپنی‌ها اقتباس شده است، امروزه آن را در ترکیب با دیگر سبک‌ها در معماری و مخصوصاً در طراحی داخلی به کار می‌برند. برای شناخت بیشتر سبک مینیمال با ما همراه باشید.
طراحی به سبک مینیمال چیست؟
همان‌طور که در مقدمه اشاره کردیم، سبک مینیمال جنبشی هنری است که از قرن بیستم آغاز شده و تا امروز ادامه دارد. عنوان طرح مینیمالیستی به طرحی اطلاق می‌شود که در آن به عناصر اصلی بسنده شده است. جمله‌ی مشهور (کمتر بیشتر است) از لودویگ میس وان در روه، معمار معروف قرن بیستم، به‌خوبی گواه این مدعا است. ذات سبک مینیمال از اینجا مشخص می‌شود. طراحی به سبک مینیمال بیشتر از آنکه یک طراحی بصری باشد، یک اصل است.
در طول سالیان متمادی، سبک مینیمال رشد زیادی کرد. هدف نهایی معماری مینیمالیستی، طراحی ر و حرفه‌ای‌تر از طریق خلق سادگی به وسیله‌ی عناصر گوناگون است. به‌علاوه، سبک مینیمال سعی دارد محدودیت‌های فضایی را کاهش داده و فضا را از پیچیدگی در بیاورد تا هر بیننده‌ای در نگاه اول به‌سادگی همه چیز را درک کند.
علت علاقه‌ی برخی افراد به این سبک را می‌توان طراحی بی‌ریا، جزئیات آشکار و واضح، مصالح ساده و از همه مهم‌تر حجم‌های ساده دانست. بسیاری از طراحان معروف جهان به دلیل سادگی و بی‌آلایشی سبک مینیمال دست به طراحی به این سبک زده‌اند.
طراحی دکوراسیون به سبک مینیمال
سبک مینیمال در طراحی داخلی نمود بیشتری دارد؛ زیرا خانه به‌عنوان محل استراحت و آرامش گرفتن شناخته می‌شود و لذا طراحی داخلی به سبک مینیمال می‌تواند این آرامش را دوچندان کند. البته به یاد داشته باشید که طراحی داخلی به سبک مینیمال هیچ‌گاه با طراحی به سبک مدرن قابل‌مقایسه نیست. همچنین بخوانید: (معرفی سبک مدرن)
دکوراسیون مینیمال بر اساس سادگی بنا شده است. بسیاری از متخصصان این حوزه، سبک مینیمال را مختص دکوراسیون داخلی می‌دانند و ادعا دارند که این سبک هماهنگی و عملکرد عناصر داخلی را بیشتر کرده و به‌هم‌ریختگی را به‌گونه‌ای کاهش می‌دهد که فضایی آرامش‌بخش بخش بیافریند.
طراحان داخلی مینیمالیستی بر این باورند که برای طراحی فقط چند عنصر به‌منظور برجسته‌کردن یک فضا نیاز است. مثلاً برای طراحی داخلی اتاق‌خواب از یک لوستر مدرن به‌عنوان عنصر برجسته استفاده می‌کنند یا یک رنگ ساده را روی یک ضلع اتاق می‌پاشند.
همان‌طور که اشاره کردیم، سبک مینیمال بر‌پایه‌ی مفهوم (کمتر، بیشتر است) پایه‌ریزی شده و به‌هیچ‌عنوان عناصر طراحی داخلی را در تضاد با یکدیگر قرار نمی‌دهد، بلکه تنها هماهنگی میان آن‌ها را بیشتر کرده و تلاش می‌کند زیبایی بیشتری ایجاد کند. اینکه طراحی مینیمال تا چه حد در ایجاد زیبایی موفق عمل می‌کند، بستگی به سلیقه‌ی افراد دارد اما آنچه که مسلم است این است که طراحی مدرن گوی سبقت را در خلق زیبایی از طراحی مینیمال ربوده است.
از دیگر ویژگی‌های طراحی داخلی به سبک مینیمال می‌توان به استفاده از وسایل و تست قابلیت‌های آن‌ها اشاره کرد. طراحی مینیمالیستی به عملکرد بیشتر از فرم اهمیت می‌دهد. این موضوع را با بیان یک مثال برای شما روشن‌تر می‌کنیم؛ فرض کنید که در جلوی مبل راحتی یک میز قرار دهید، عملکرد شما را مجاب می‌کند که میز برای قراردادن وسایلی مانند کتاب، فنجان یا هر وسیله دم‌دستی دیگری مناسب است؛ این در حالی است که قراردادن بوفه در کنار مبل عملکرد تأثیرگذاری ندارد و توجه به فرم در این حالت بیشتر است. پس طراحی مینیمالیستی ایجاب می‌کند که میز را برای قرارگرفتن در کنار مبل انتخاب کنید.
تاریخچه ی سبک مینیمال
سبک مینیمال نخستین‌بار در زمینه‌ی هنر نقاشی و مجسمه‌سازی ظهور کرد. تأکید سبک مینیمال بر انتقام روشی ساده برای بیان هنرهای گوناگون به‌گونه‌ای غنی و عمیق بود. این سبک باگذشت سال‌ها بهبود پیدا کرد و به‌مرور تبدیل به یک تفکر فلسفی شد.
اهمیت سبک مینیمال را نه‌تنها در نقاشی و مجسمه‌سازی، بلکه در پوشاک، فرهنگ، طراحی صنعتی و هنرهای تجسمی می‌توان به‌وضوح مشاهده کرد. در دهه‌ی ۱۹۹۰ که جهان با بحران انرژی روبرو شد، این سبک راهکارهای خوبی برای حفظ انرژی و حفاظت از محیط‌زیست ارائه داد.
سبک معماری مینیمالیسم در سال ۱۹۲۰ توسط چند تن از معماران مشهور آغاز شد. لودویگ میس ون در روهه (Ludwig mies Van Der Roche)، از پیشتازان این سبک بود.
زمانی که مینیمالیسم پا به صنعت طراحی داخلی گذاشت، این صنعت وارد عرصه‌ی جدیدی شد. سبک مینیمال بیشتر در آلمان، ژاپن و اروپای شرقی گسترش پیدا کرد. طراحی اغلب منازل در شمال اروپا به سبک مینیمال انجام شده می‌توان سادگی را در آن‌ها دید.
در کشور ژاپن، طراحی مینیمال را همراه با عنصر عملکرد می‌بینند؛ به این معنی که مینیمالیسم چیزی جز عملکردگرایی نیست. اگر در خانه‌های سنتی ژاپنی دقت کنید، متوجه خواهید شد که وسیله‌ی زیادی در آن ندارند و تنها در زمان خوابیدن یا صرف غذا، وسایل اندکی وارد فضا می‌شوند؛ بنابراین، ساده‌ترین نوع طراحی داخلی به سبک مینیمال را در ژاپن باستان شاهد هستیم که به تعبیری، آن را (هیچ بودن) می‌نامند.
طرفداران سبک مینیمال، آن را پاسخی به شلوغی زندگی شهری می‌دانند. مثلاً در ژاپن در دهه‌ی ۸۰ که شهرها گسترش یافت و جمعیت زیاد شد، این سبک به کمک بشر آمد و شلوغی و هرج‌و‌مرج را کاهش داد.
در اواخر دهه‌ی ۸۰ در لندن و نیویورک نیز شاهد رواج سبک مینیمال هستیم. در آن زمان معماران و طراحان برای دستیابی به‌سادگی از عناصر سفید، روشنایی زیاد و فضاهای بزرگ با حداقل مبلمان استفاده می‌کردند.
مفاهیم معماری مینیمال
سادگی در عملکرد و فرم، پوشش ساده‌ی دیوارها، فضاهای تمیز و روشن و استفاده از حداقل وسایل و امکانات، از اصول معماری مینیمال هستند. هدف معماری مینیمال، خلق فضاهای پرمفهوم در عین سادگی و با استفاده از حداقل امکانات است. هنر مینیمال در این است که چیزهای اضافه و غیرضروری را حذف و فضایی بی‌آلایش خلق کند.
(آنچه به آن می‌نگرید، همان چیزی است که روبروی شما قرار دارد.)
اصول طراحی داخلی به سبک مینیمال
سبک دکوراسیون مینیمال را یک روش ساده برای طراحی فضاهای مسکونی، اداری و تجاری می‌دانند. این سبک در عین سادگی و راحتی، محیطی به‌دوراز شلوغی را نشان می‌دهد. از اصول طراحی با رویکرد مینیمالیستی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
1. خطوط تمیز
طراحی به سبک مینیمال توسط حداقل عناصر بصری انجام می‌شود. در این سبک از خطوط ساده و تمیز به‌وفور استفاده می‌شود. دکوراسیون داخلی شامل سطوح مسطح، صاف و با حداقل تزیینات است. این اصل را می‌توان در هتل‌های مدرن و لوکس یافت.
2. استفاده از رنگ‌هایی در طیف مشخص
یکی دیگر از اصول اساسی دکوراسیون مینیمالیسم، استفاده از عنصر تک‌رنگ است. سبک مینیمال دارای پالت رنگ ساده است که اغلب از طیف‌های گوناگون یک‌رنگ تشکیل شده است. مثلاً در طراحی دکوراسیون داخلی یک خانه از طیف رنگی آبی مثل آبی آسمانی، آبی کلاسیک، سرمه‌ای و غیره استفاده می‌شود.
3. اهمیت عملکرد
مینیمالیسم تمرکز بالایی روی عناصر با عملکرد بالا دارد؛ به این معنی که در طراحی داخلی به سبک مینیمال تنها از عناصر ضروری برای یک زندگی راحت استفاده می‌شود. مینیمالیسم بر عملکردگرایی تأکید دارد و چیزی جز وسایل هدفمند را در فضای داخلی راه نمی‌دهد.
یک گلدان زیبا که نمادی از طبیعت است، به‌تنهایی می‌تواند به‌عنوان یک عنصر عملکردی در طراحی داخلی فضای خانگی یا اداری شناخته شود.
4. فضاهای باز
در سال که مینیمالیستی شاهد پلان‌های باز و پرنور هستیم. پلان‌های آزاد و باز و همچنین نور طبیعی زیاد سبب افزایش آرامش و تمرکز در یک فضا می‌شود. این امر مخصوصاً در فضاهای اداری بیشتر موردنیاز است و سبب ایجاد روحیه‌ی بالاتری در کارکنان می‌شود. به دلیل شباهت سبک مینیمال به سبک مدرن در ایجاد پلان‌های باز و آزاد است که این سبک محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
عناصر مهم در ایجاد سبک دکوراسیون مینیمال
هدف مینیمالیسم را می‌توان کنارگذاشتن ارزش‌های افراطی و تأکید بر عناصر مهم دانست.
شاید فکر کنید ایجاد یک فضای مینیمالیستی ساده است، اما باید بگوییم که اگر می‌خواهیم یک طراحی مینیمالیستی تمام‌عیار داشته باشید، حتماً باید موارد زیر را مدنظر قرار دهید.
استفاده‌ی به‌جا از رنگ در دکوراسیون مینیمالیستی
طراحان این حوزه سعی دارند که همچون طرحان مدرن از رنگ‌های خنثی بیشتر استفاده کنند. رنگ‌های سفید، طوسی، خاکستری، کرم، قهوه‌ای روشن و غیره به‌عنوان رنگ غالب در دیوارهای فضای داخلی در نظر گرفته می‌شوند.
پالت رنگی در سبک مینیمال حداکثر دارای سه رنگ است تا فضا شلوغ نشود. رنگ‌ها باید در یک طیف رنگی قرار داشته باشند یا مشابه یکدیگر باشند تا طراحی مینیمالیستی آن را قبول کند.
سادگی
سادگی عنصر اصلی طراحی به سبک مدرن است؛ سبک مینیمال نیز به دنبال همین سادگی است. مینیمالیسم سعی دارد حداقل عناصر را در فضای داخلی استفاده کند. این کار برای رفع بی‌نظمی و حذف عناصر غیرضروری است.
شاید فکر کنید که این به معنی داشتن مکانی تمیز و استریل شده است، درحالی‌که این‌طور نیست و اهمیت وسایل بیشتر از آن مکان است. هر چیزی که توجه زیادی را به خود جلب نکند در دکوراسیون مینیمالیستی جایی دارد.
انتخاب مبلمان در سبک دکوراسیون مینیمال
برای‌آنکه از مبلمان کمتری در فضا استفاده شود، باید آن‌ها را بر اساس عملکردشان انتخاب کنید. هرچه بیشتر از مبلمان چندمنظوره با فرم‌های ساده استفاده کنید، در ایجاد دکوراسیون مینیمالیستی موفق‌تر عمل کرده‌اید. ازاین‌جهت نیز سبک مینیمال به سبک مدرن شباهت زیادی دارد؛ خطوط مبلمان باید مستقیم بوده و با پارچه‌ی تک‌رنگ و با حداقل الگو پوشانده شده باشند.
استفاده از مبلمان چندمنظوره سبب می‌شود که وسایل کمتری در فضا استفاده شود و ظاهر اتاق منظم‌تر و تمیزتر جلوه کند. طراحی مینیمال می‌خواهد که شما یک مبل راحتی سفید بدون هیچ الگوی خاصی را در فضا قرار دهید. شاید این مدل سلیقه‌ی بسیاری از افراد نباشد اما می‌توان با ترکیب سبک مینیمال و سبک مدرن، به یک طراحی منحصر‌به‌فرد رسید. برای اینکه ویژگی‌های سبک مدرن را بدانید، به مقاله‌ی (معرفی سبک مدرن) سری بزنید.
دکورسازی
گیاهان جایگاه ویژه‌ای در طراحی داخلی مینیمال دارند؛ چراکه در ترکیب با سایر عناصر و وسایل فضای داخلی بسیار موفق عمل می‌کنند. استفاده از نقاشی‌ها و تابلوهای گرافیکی، ایده‌های مناسبی برای پوشاندن دیوارها هستند.
وسائل تزیینی مثل شمع‌ها یا سایر تجهیزات دکوری در حد اعتدال کفایت می‌کنند. آینه‌ها که جایگاه ویژه‌ای در سبک مدرن یا حتی سبک دکوراسیون داخلی سوئدی دارند، در سبک مینیمال نیز با لبه‌های سالم می‌توانند طراحی داخلی را زیباتر کنند.
تعادل
شما می‌توانید با ایجاد تقارن به یک تعادل نسبی در سبک دکوراسیون مینیمال برسید. المان‌های موجود در فضا مانند مبلمان، فرش، وسایل تزیینی و حتی لوستر باید از لحاظ طرح یا رنگ متقارن بوده و تعادل ایجاد کنند.
هیچ عنصری بر دیگری نباید برتری داشته باشد یا خود را برجسته نشان دهد. سبک دکوراسیون مینیمالیستی بر پایه‌ی وحدت و یک‌پارچگی است.
ویژگی‌های سبک معماری مینیمال
- اشکال هندسی ساده و خالص.
- مصالح ساده و محدود.
- عناصر مرتب و صریح.
- فضاهای ساده و باز.
- خطوط تمیز.
- تقارن و تعادل.
- نور و روشنایی.
معماران این سبک بر نورپردازی باشکوه تأکید داشتند. آن‌ها تلاش می‌کردند تا فضا را از اشکال سه‌بعدی خالی کنند و به سمت سادگی پیش بروند.
معماران و پیش‌گامان سبک مینیمال
از مشهورترین هنرمندان سبک می‌توان به لوکوربوزیه، تادائو آندو و لودویگ میس ون در روهه اشاره کرد.
تادائو آندو، معمار ژاپنی
از‌آنجایی‌که معماری مینیمالیستی از ژاپن آغاز شد، این معمار ژاپنی بهتر توانست روح سنتی ژاپن و درک خودش از طبیعت را در آثارش نمایان کند. اصول طراحی وی از هندسه‌ی خالص و طبیعت تبعیت می‌کرد. او برای ایجاد هماهنگی میان ساختمان و طبیعت، تلاش داشت تا هارمونی بصری بین سایت و طبیعت را به بهترین نحو ایجاد کند.
لوکوربوزیه، هنرمند سوئدی
وی یک معمار، شهرساز و نقاش معروف سوئدی بود که از پیش‌گامان معماری مدرن شناخته می‌شود. ۱۷ اثر از او را به‌عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رساندند. ویلا ساوا، معروف‌ترین اثر وی، به سبک مینیمال طراحی و ساخته شده است.
جان پاوسون، معمار انگلیسی
زمینه‌ی طراحی جان پاوسون را می‌توان نور و نظم دانست. او در آثارش از مصالح طبیعی استفاده می‌کرد و سعی داشت روح تازه‌ای به آثار معماری ببخشد.
باکمینیستر فولر، معمار آمریکایی
این فرد را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین مینیمالیست‌های جهان می‌شناسند. فولر یک نمای گنبدی مشهور طراحی کرده است که تا‌به امروز جزو نمادهای مدرن شناخته می‌شود.
آثار معماری مینیمال
خانه اوکیناوا در ایرلند، دوپلی کاسا در آلمان و خانه ساگاپوناک در آمریکا، از مشهورترین آثار معماری مینیمال هستند.
خانه ساگاپوناک
دونالد جود کسی بود که این خانه را خلق کرد. درواقع، این خانه در ابتدا کارخانه پوشاک بود که بعدها به دست جود به یک گالری و خانه تبدیل شد. طراحی اتاق‌خواب این خانه ترکیبی از بلوط و گچ سفید است که منظره زیبایی را به وجود آورده است.
خانه اوکیناوا
این خانه روی صخره‌ای بنا شده است که منظره‌ای زیبا از اقیانوس دارد. جزیره‌ی اوکیناوا، محل استقرار این خانه‌ی مینیمال است.
دوپلی کاسا
این خانه در لودویگسبورگ آلمان بنا شده است. در طراحی آن به هارمونی طبیعت و بنا توجه ویژه‌ای شده است. استفاده از رنگ‌های خنثی، پنجره‌های قدی مربعی و مستطیلی، اشکال هندسی ساده و نورپردازی فوق‌العاده، از ویژگی‌های مهم این بنا است.
نمود معماری مینیمالیسم در خانه
ما سعی داریم به بررسی معماری مینیمالیسم در چند نقطه‌ی خانه بپردازیم و شما را از اهمیت طراحی ویژه‌ی آن باخبر کنیم.
دیوارها
دیوارها را می‌توان با گچ بافت‌دار، رنگ، کاشی‌های بزرگ و براق یا کاغذدیواری پوشاند. استفاده از شیشه‌ی برجسته، بتن و سنگ طبیعی درجه‌یک نیز مناسب است.
سقف
سقف به‌هیچ‌عنوان نباید حجیم باشد و حتماً باید با رنگ روشن پوشانده شود.
کف‌پوش
لزوماً نباید طرح خاصی برای کف‌پوش در نظر بگیرید. کف زمین را می‌توان با وسایل و لوازم داخلی با رنگ‌های طبیعی تزیین نمود. چندین ایده‌ی جذاب برای کف در سبک مینیمال وجود دارد که شامل پوشش‌های پلیمری، لمینت، پارکت، کاشی‌های گرانیتی سرامیکی و تخته فرش است. اگر می‌خواهید احساس راحتی بیشتری در فضایی مانند اتاق‌خواب داشته باشید، بهتر است کف آن را با فرش بپوشانید.
طراحی آپارتمان به سبک مینیمال
سبک مینیمال در طراحی آپارتمان، طرحی کاملاً ارگونومیک فضای وسیع به وجود می‌آورد. در نظر داشته باشید که چه مبلمانی را می‌توان از فضای داخلی خانه حذف کرد و به‌جای آن، مبلمان چندمنظوره یا یک مبلمان راحت انتخاب کرد. باید دقت داشته باشید که فقط وسایل کاربردی را در فضا بچینید. اگر تمام جزئیات را به‌درستی رعایت کنید، یک اتاق با فضای زیاد، تبادل هوایی بالا و نور فراوان خواهید داشت.
مطابق با اصل (کمتر، بیشتر است)، باید خود را از شر اشیای غیرضروری رها کنید و از شلوغی فضا خلاص شوید. نمود سبک مینیمال را در طراحی فضاهای داخلی آپارتمان به‌صورت تک‌به‌تک برای شما شرح می‌دهیم.
آشپزخانه
در طراحی داخلی آشپزخانه به سبک مینیمال باید به دو اصل نظم و تمیزی توجه ویژه داشته باشید. مانند هر فضای دیگری، اشیا غیرضروری را کنار بگذارید؛ بنابراین می‌توانیم بگوییم که تمام لوازم‌خانگی باید پنهان شوند. متریال‌هایی چون سنگ طبیعی، آجر، شیشه، چوب و فولاد، از متریال‌های پرکاربرد در طراحی داخلی آشپزخانه محسوب می‌شوند.
رنگ‌هایی مانند سفید و بژ می‌توانند بهترین انتخاب برای پوشاندن دیوارها باشند. مبلمان آشپزخانه را باید به‌گونه‌ای انتخاب کرد که مکمل این رنگ‌های روشن باشند؛ مثلاً مبلمان قهوه‌ای روشن یا خاکستری انتخاب‌های خوبی هستند. کف را نیز می‌توان با کاشی پوشاند.
اتاق‌خواب
در طراحی داخلی اتاق‌خواب باید به مسئله‌ی نورگیری توجه ویژه‌ای داشت. پیشنهاد می‌کنیم که از رنگ‌های آرام و گرم در اتاق‌خواب استفاده کنید. رنگ‌هایی مانند خاکستری، سفید یا ترکیبی از یاسی و بژ انتخاب‌های خوبی هستند. قبلاً نیز عنوان کردیم که استفاده از یک فرش راحت در اتاق‌خواب باعث ایجاد آرامش بیشتری می‌شود.
اتاق خوابی که به سبک مینیمال طراحی شده باید دنج باشد، مبلمان کمی در آن استفاده شود و همه چیز به ساده‌ترین شکل ممکن انتخاب شود.
برای خرید تخت مناسب، طراحان و متخصصان توصیه می‌کنند که استفاده از یک تخت پهن با تخته‌های چوبی مناسب‌ترین انتخاب است. در کنار تخت از میزهای کنار تختی با لامپ‌های کوچک استفاده کنید. قراردادن گلدان‌های سفالی با گیاهان طبیعی نیز راهکار خوبی است.
اتاق نشیمن مینیمالیستی
اتاق‌های نشیمن مینیمالیستی را در دسته‌ی طراحی مدرن قرار می‌دهند؛ زیرا ظرافت این فضا معرف سبک مورداستفاده در آن است. برای تزیین اتاق نشیمن از سایه‌های کلاسیک استفاده کنید؛ سیاه، سفید، خاکستری و بژ.
در طراحی داخلی اتاق نشیمن به سبک مینیمال باید به کوچک‌ترین جزئیات دقت کنید؛ هماهنگی با فضای باز، فرم‌های ساده، توجه به عملکرد، استفاده از پنجره‌های بزرگ و مناسب برای هدایت نور طبیعی و استفاده از اشکال هندسی صاف، مهم‌ترین معیارهای طراحی اتاق نشیمن مینیمالیستی هستند. تلویزیون را می‌توانید روی دیوار نصب کنید و فضا را خلوت‌تر کنید یا مثلاً کابینت‌ها را به شکل توکار اجرا کنید.
ورودی
در طراحی ورودی نباید بیشتر از دو رنگ استفاده کنید. رنگ پایه می‌تواند سفید، بژ یا شیری باشد. استفاده از یک کمد لباس کاربردی در کریدور ورودی برای نظم‌دادن به لباس‌ها و کفش‌ها، ایده‌ی بسیار جالبی است.
حمام
در این فضا نیز بیش از دو رنگ اصلی قابل‌قبول نیست. حمام را می‌توانید به رنگ قهوه‌ای یا بژ طراحی کنید.
در انتخاب کف‌پوش حمام دقت کنید که با الگو و بافت خاصی نباشد. بهتر است از کاشی یا ورقه‌ی ضدآب استفاده کنید. متریال‌های تکمیلی مانند چوب، فلز و شیشه نیز محیط حمام را زیباتر می‌کنند.
به‌هیچ‌وجه از وسایل زیاد در حمام استفاده نکنید تا فضای داخلی شلوغ نشود. قطعات فلزی مانند قالب آینه‌ها و جاحوله‌ای‌ها بهتر است توکار اجرا شوند. برای تأمین نور نیز می‌توانید از نور مخفی استفاده کنید. یک وان حمام مینیمال با شکل هندسی ساده و بدون جزئیات انتخاب خوبی است.
تحلیلی بر مینیمالیسم در معماری
مینیمالیسم در معماری، معماری مدرن را به شیوه‌ای کاملاً جدید درآورده است. در دهه‌های اخیر، تفکر روی ایدئولوژی این سبک بیشتر شده است؛ سبکی که در آن مسائل غیرضروری بیرون ریخته می‌شود و اشیای معنادار و هدفمند فضا را پر می‌کنند.
سبک مینیمال نیازمند مبلمان سفارشی است که تهیه‌ی آن با صرف هزینه زیادی ممکن خواهد بود. مسئله‌ی گرانی، مسئله‌ای است که دستیابی به این سبک را دشوار می‌کند.
یکنواختی و تم خاصی که در سراسر طراحی دکوراسیون داخلی منزل حکم‌فرما است، برای بسیاری از افراد کسل‌کننده و تکراری خواهد بود. افزون بر این، وجود فضاهای خالی و پالت رنگی خنثی نیز برای بسیاری از افراد خسته‌کننده است و سردی و بی‌روحی را به همراه دارد.
سبک مینیمال به دنبال یک زندگی ساده است. اگر اهل تجملات هستید و جداشدن از اشیای گران‌بها برایتان سخت است، هرگز این سبک را انتخاب نکنید.
مینیمالیسم فضاهای باز و وسایل کوچک را می‌پسندد؛ پس اگر به پلان‌های باز و وسایل در حد ضرورت علاقه ندارید، پیشنهاد می‌دهیم که به سمت این سبک نروید.
تفاوت سبک دکوراسیون مینیمال با سبک مدرن
وجود اشتراکات و شباهت‌های زیادی که میان دکوراسیون مینیمال و دکوراسیون مدرن وجود دارد سبب شده است تا بسیاری از افراد این دو سبک را با یکدیگر اشتباه بگیرند؛ این در حالی است که این دو سبک از یکدیگر متمایز بوده و تنها در برخی ویژگی‌ها وجه اشتراکاتی دارند.
مهم‌ترین تفاوت سبک مینیمال با مدرن را می‌توان در محور تمرکز آن‌ها دانست. در سبک مدرن به اشکال هندسی ساده، خطوط صاف و زوایا توجه بیشتری می‌شود؛ این در حالی است که سبک مینیمال به نقش، رنگ و طرح اهمیت بیشتری می‌دهد.
سبک مدرن بر استفاده از لوازم و اکسسوری‌های مدرن و به‌کارگیری تکنولوژی روز دنیا تأکید دارد؛ اما مینیمالیسم پافشاری خاصی روی این موضوع ندارد.
در سبک مدرن زوایای راست‌گوشه با لبه‌های تیز مرسوم هستند؛ درحالی‌که در بطن سبک مینیمال چنین الزامی وجود ندارد. تنها فرم‌های ساده و اشکال هندسی صاف مدنظر طراح هستند.
اگر مقاله‌ی (معرفی سبک مدرن) را خوانده باشید، قطعاً تفاوت این دو ثبت را در مولفه‌های دیگر نیز می‌شناسید.
نتیجه‌گیری
سبک مینیمال و معماری مینیمالیستی، از سبک‌های جدید در طراحی محسوب می‌شود که نه‌تنها در حوزه‌ی معماری، بلکه در بسیاری از حوزه‌های هنری دیگر نیز استفاده می‌شود. این سبک در قرن بیستم و بیست و یکم، با ویژگی‌هایی چون استفاده از بافت‌های ساده، حداکثر بهره‌گیری از نور طبیعی، استفاده از متریال‌های طبیعی و پرهیز از شلوغی روی کار آمد. طراحان این سبک بر این باورند که اشیای غیرضروری از محیط داخلی باید حذف شوند و تنها وسایل کاربردی در فضا چیده شوند. شعار اصلی این سبک را می‌توان (کمتر، بیشتر است) دانست که به‌خودی‌خود به عملکردگرایی اشاره دارد.
اکنون که با ویژگی‌های طراحی مینیمالیستی آشنا شدید، نظر خود را دررابطه‌با این سبک بیان کرده و بگویید آیا به نظر شما می‌توان روی سبک مینیمال برای طراحی معماری یک فضا حساب کرد؟ کدام یک از شاخص‌های طراحی مینیمالیستی جذاب‌تر به نظر می‌آید؟ آیا فکر می‌کنید این سبک را برای هر فضایی می‌توان به کار برد؟