طراحی داخلی فضاهای ورزشی، یکی از مهمترین طراحیهای معماری در زمینهی طراحی اماکن ورزشی است. اهمیت ورزش در جوامع امروزی بشر بسیار بالا رفته است و افراد بیشتری به ورزش و تندرستی میل پیدا کردهاند؛ همین امر سبب شده است که فضاهای ورزشی متنوعی اعم از عمومی و خصوصی طراحی و اجرا شوند. برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی به بهترین شکل، ابتدا باید تمامی ضوابط و استانداردهای این فضاها را بدانیم و رعایت کنیم و به دنبال آن، جذابیت بصری خوبی را برای ورزشکاران فراهم کنیم؛ برای نیل به این مهم، قصد داریم که در این مقاله طراحی داخلی فضاهای ورزشی را بهصورت جز بهجز برای شما بیان کنیم و در تکمیل مقالهی طراحی اماکن ورزشی، طراحی داخلی هر بخش و فضا را بهصورت جداگانه بررسی کنیم. سعی میکنیم در این مقاله جزئیتر شویم و به ابعاد گوناگون طراحی داخلی فضاهای ورزشی بپردازیم.
فضاهای ورزشی به سه گروه کلی تقسیم میشوند.
در یک تقسیمبندی دیگر، فضاهای ورزشی را به دو گروه عمومی و خصوصی تقسیم کردهایم؛ در بسیاری از آپارتمانهای مجلل و ویلاها، فضاهای ورزشی به صورت خصوصی طراحی میشوند که همان ضوابط و ویژگیهای فضای ورزشی عمومی را دارند. پس تمامی ویژگیهایی که برای فضای ورزشی عمومی در آن حوزه بیان میکنیم، شامل فضای ورزشی خصوصی نیز میشود.
در ادامه رایجترین انواع فضاهای ورزشی را توضیح خواهیم داد:
این مجموعه خود شامل فضاهای ورزشی گوناگونی است که میتواند شامل ورزشهایی مانند سوارکاری، فوتبال، قایقرانی، شنا، ورزشهای رزمی، دوومیدانی و ورزشهای راکتی شود.
سالن ورزشی درواقع یک مکان سرپوشیده است که چند رشتهی ورزشی در آن انجام میشود. این سالن شامل فضاهای ورزشی برای ورزشهایی مانند ژیمناستیک، کاراته، تنیسرویمیز، والیبال، بسکتبال و آمادگی جسمانی است.
پیست ورزشی را میتوان به فضایی اطلاق کرد که برای انجام مسابقات سرعتی طراحی شده است. این فضا بر اساس استانداردهای فنی احداث میشود.
همانطور که مستحضرید، استخر ورزشی میتواند بهصورت روباز یا سرپوشیده طراحی و اجرا شود. استخر ورزشی عموماً به شکل مستطیل است ولی لزوماً نه. این فضای ورزشی، امکان انجام ورزشهای آبی را به شما میدهد.
استادیوم، یک سازهی بیضی یا دایرهایشکل است که معمولاً روباز طراحی شده و برای ورزشهایی مانند دومیدانی و فوتبال مناسب است.
یک فضای ورزشی که برای انجام ورزش احداث شده است و در قالب باشگاه محلی، طرفداران بیشتری دارد. مقالهی طراحی داخلی باشگاه ورزشی، اطلاعات کاملی را دررابطهبا این فضای ورزشی ارائه میدهد.
ما در اینجا ابتدا به ویژگیهای کلی طراحی داخلی فضاهای ورزشی میپردازیم و سپس، نمود هریک از این ویژگیها را در طراحی داخلی هر فضای ورزشی بررسی میکنیم و تفاوتهای آنها را نشان میدهیم.
دررابطهبا نورپردازی فضاهای ورزشی، باید بگوییم که دو حالت دارد، حالت اول فضای ورزشی شما از نور طبیعی به اندازهی کافی بهرهمند است و نیازی به نورپردازی مصنوعی ندارد؛ تنها نورپردازیهایی برای تزیین و زیبایی فضای داخلی آن استفاده میشود. حالت دوم زمانی است که شما از بازشوی مناسب در طراحی داخلی فضاهای ورزشی استفاده نکردهاید و یا به اندازهی کافی از نور طبیعی استفاده نمیکنید؛ در این صورت، حتماً باید بهصورت اصولی از نور مصنوعی استفاده کنید و نور مصنوعی را بهعنوان روشنکنندهی اصلی فضای داخلی خود انتخاب کنید.
نور طبیعی یا نور خورشید، میتواند بهصورت تعبیهی پنجره روی دیوار یا نورگیرهای سقفی تأمین شود. این امر هم در طراحی داخلی فضاهای ورزشی بسیار مؤثر است و هم جلوهای طبیعیتر به فضای داخلی شما میدهد. تأثیر نور را در بهبود روحیهی ورزشکاران دستکم نگیرید. درواقع، آفتاب در کنار تأمین نور و روشنایی لازم برای فضای داخلی، انرژی مثبتی به ورزشکاران میدهد آنها را فعالتر میکند. بنابراین، پیشنهاد میکنیم تا جای ممکن از نور طبیعی در طراحی داخلی فضاهای ورزشی بهره بگیرید.
ازآنجاییکه نور طبیعی در تمام ساعات شبانهروز وجود ندارد، نیاز به نور مصنوعی بیشتر احساس میشود. حتی اگر با تعبیهی پنجرهها و نورگیرهای سقفی حداکثر استفاده از نور طبیعی را پیشبینی کرده باشید، باز هم باید بگوییم که نورپردازی مصنوعی و اجرای سیستم روشنایی مناسب، از امور ضروری است؛ چرا که اکثر فضاهای ورزشی در ساعات عصر و شب نیز فعالیت دارند و نور خورشید در آن ساعت وجود ندارد.
در تعریف کفپوش مناسب میتوان به خصوصیاتی مثل آنتیباکتریال بودن، نرم بودن، استاندارد بودن و باکیفیت بودن اشاره کرد. بههیچعنوان از کفپوشهای سفت یا زبر در طراحی داخلی فضاهای ورزشی استفاده نکنید؛ چراکه این کفپوشها حالت شکنندگی داشته و مناسب ورزش نیستند.
کفپوش چوب جنگلی افرا برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی سرپوشیده مناسب است. این نوع کفپوش، ضربهگیر بوده و بهراحتی قابلنصب هستند.
کفپوش ورزشی پلیاورتان، یکی از محبوبترین کفپوشها برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی سرپوشیده و بسته است. ورزشهایی مانند ژیمناستیک، روی این نوع کفپوش انجام میشود.
کفپوشهای لاستیکی بازیافتی برای مراکز آموزشی و باشگاه بدنسازی کاربرد زیادی دارد. ویژگیهای آن شامل مقاومبودن، ضربهگیر بودن و ضدآب بودن آن میشود.
کفپوشهای دومیدانی و چمن مصنوعی برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی روباز توصیه میشوند. این کفپوشها بهگونهای هستند که آب روی آنها نمیماند و سطح آنها خشک میشود. از ویژگیهای بارز این نوع کفپوشها میتوان به سازگاری با محیطزیست، دوام بالا و شرایط نگهداری آسان اشاره کرد.
فضاهای ورزشی نیاز به تهویهی مناسب دارند؛ لذا درنظرگرفتن بازشوهایی با ابعاد استاندارد برای آنها امری ضروری است. استفاده از تهویهی مکانیکی برای فضاهایی که به تهویهی طبیعی مجهز نیستند نیز بهشدت توصیه میشود.
یکی از شروط مهم در طراحی داخلی فضاهای ورزشی، در درجهی اول، برند معتبر و کیفیت تجهیزات ورزشی است. انتخاب دستگاههای باکیفیت، قدم اول طراحی داخلی فضاهای ورزشی است.
این دستگاهها باید بهصورت اصولی و با رعایت فواصل استاندارد در کنار یکدیگر چیده شوند. یافتن محل مناسب از نظر بهرهگیری از نور خوب و تهویهی مناسب برای هر دستگاه نیاز بهدقت ویژهای دارد. بهعلاوه، قرارگیری دستگاهها نباید بهگونهای باشد که سبب ایجاد مزاحمت برای دیگر دستگاهها یا اختلال در رفتوآمد شود. ضمناً، حریم خصوصی افراد در استفاده از هر دستگاه ورزشی باید حفظ شود. پس سعی کنید دستگاهها رو با اندازهی مناسب و در یک محل مشخص بچینید تا این هدف را دنبال کند.
نکتهی دیگری که دررابطهبا چیدمان دستگاههای ورزشی وجود دارد، شلوغنکردن فضا و جلوگیری از تراکم تعداد زیادی دستگاه در یک بخش است. رعایت این نکته تأثیر زیادی در نظم فضای داخلی و استفادهی بهینه از هر دستگاه دارد.
یکی از فضاهای مهم و ضروری دررابطهبا طراحی داخلی فضاهای ورزشی، ایجاد محل استراحت برای ورزشکاران و مربیان است. این محل باید به محل تمرین نزدیک باشد و تعدادی صندلی راحتی داشته باشد. درمورد اتاق استراحت و جزئیات آن، میتوانید به مقالهی طراحی داخلی باشگاه ورزشی مراجعه کنید.
در طراحی داخلی فضاهای ورزشی به سبک مدرن، ایجاد نقطهی کانونی اهمیت زیادی دارد. طراحی یک فضای تخصصی برای فعالیتها و تمرینات سخت که با جذابیت بصری خود سبب تشویق ورزشکاران میشود، در موفقیت فضای ورزشی بسیار تأثیرگذار است.
یک فضای هیجانانگیز و انگیزهبخش، به شما کمک میکند روحیهی ورزشکاران را بالا ببرید و بازدهی فضای ورزشی را به بالاترین سطح خود برسانید. برای ایجاد چنین فضایی، شما میتوانید از رنگهای پرانرژی، تابلوهای انگیزهبخش، سیستمهای قوی صوتی و تصویری و تصاویر ورزشکاران موفق در آن حوزه، استفاده کنید.
استفاده از مصالح طبیعی، دکوریجات مدرن، طرحهای جذاب و ساده در دیوارها، کف و سقف، میتواند یک دکوراسیون مدرن را برای شما بسازد. برای افزودن زیبایی به فضا، کافی است اصول طراحی داخلی به سبک مدرن را بهتر بشناسید. اگر طراحی داخلی فضاهای ورزشی به سبک مدرن مدنظر شما است، پیشنهاد ما این است که به مقالهی معرفی سبک مدرن سری بزنید و طراحی داخلی به این سبک را بیشتر بشناسید.
بهنظر ما هر ورزشکاری باید علاوهبر اطلاعات تخصصی مرتبط با رشتهی ورزشیاش، اطلاعاتی نیز بابت معماری و طراحی آن فضای ورزشی داشته باشد. ما در ادامه اطلاعات مفیدی راجعبه طراحی فضاهای مختلف ورزشی را بیان میکنیم.
همانطور که میدانید، سالنهای ورزشی شامل زمینهای والیبال و بسکتبال میشوند. برای طراحی این زمینها، باید به ابعاد و اندازه و طراحی داخلی زمین آن توجه کرد.
ابعاد و اندازهی زمین والیبال در حدود ۹×۱۸ است. حداقل ارتفاع لازم نیز ۷ متر است.
کفپوش استفاده شده در زمین والیبال باید نرم باشد و درعینحال، اصطکاک لازم برای سرنخوردن والیبالیستها را داشته باشد. کفپوش باید دوام و استحکام بالایی داشته باشد تا دچار پارگی و آسیبدیدگی در هنگام بازی نشود.
در سالنهای چندمنظوره، بهترین راهکار را میتوان استفاده از کفهای موقت دانست. دیوارهای سالن باید صاف و عاری از هرگونه برآمدگی باشند.
عایق بودن در برابر صوت نیز از شروط اصلی دیوارها است. سقف سالن ورزشی چندمنظوره که شامل زمین والیبال میشود، حداقل تا ارتفاع ۷ متری باید عاری از هر مانعی مانند چراغ باشد و رنگ روشن برای آن انتخاب گردد.
چراغهای این سالن باید دارای حفاظ بوده تا در برابر ضربات احتمالی مقاوم باشند.
فضاهای ورزشی روباز که شامل زمین والیبال میشوند باید در جهت ۲۰ درجه شمال غربی به جنوب شرقی استقرار یابند. دمای مناسب برای بازی والیبال بین ۱۵ تا ۲۵ درجهی سانتیگراد است.
دقت داشته باشید که هوای داخل سالن باید به طور مداوم تعویض گردد و هوای تازهوارد فضا شود؛ پس از کارکرد مناسب فنهای تهویه و استقرار درست بازشوها در طراحی داخلی فضاهای ورزشی مطمئن شوید.
ابعاد و اندازه زمین مستطیلی شکل بسکتبال، ۲۸×۱۵ متر است، با ارتفاع مفید ۷ متر.
کف سالن بسکتبال باید دارای استحکام و دوام نسبی، مقاومت در برابر سرندگی و نشست باشد. کفپوشهای چوبی که از چوب ممرز ساخته شدهاند، بهترین گزینه برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی چندمنظوره است که شامل زمین بسکتبال میشوند.
سقف و دیوارهای سالن بسکتبال باید مقاومت لازم برای تحمل وزن تختههای بسکتبال را داشته باشند.
برای این بازی، نور یکنواخت و بدون مانع برای افزایش دید بسکتبالیستها لازم است. چراغهای سالن باید در ارتفاع ۵ متری از کف قرار بگیرند و مانند چراغهای زمین والیبال، دارای حفاظ باشند. در سالنهای بسکتبال، استفاده از نورگیر سقفی مجاز است. همانند زمین والیبال، زمین بسکتبال روباز نیز باید در امتداد ۲۰ درجهی شمال غربی به جنوب شرقی احداث شود.
دمای مناسب برای بازی بسکتبال بین ۱۴ تا ۱۶ درجهی سانتیگراد است. استفاده از سیستم تهویهی مطبوع، در سالن بسکتبال ضروری است.
ورزش فوتبال که در فضای باز انجام میشود و طراحی داخلی برای آن معنایی ندارد. در هنگام مسابقات، استادیومها فضاهای مناسبی برای ورزش فوتبال هستند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. در حال حاضر میخواهیم از مشخصات ورزش فوتبال داخل سالن یا همان فوتسال و طراحی داخلی آن صحبت کنیم.
ابعاد زمین فوتسال حداکثر ۴۲×۲۵ است.
کف سالن فوتسال باید دارای کفپوش نرم و صاف باشد و زبر و لغزنده نباشد. کفپوشها میتوانند از جنس چوب، وینیل و پیویسی ساخته شوند. علائمی که روی زمین کشیده میشوند باید بادوام باشند و با رنگی متفاوت از سایر علائمی که روی زمین کشیده میشوند، مشخص شوند.
دیوارهای زمین فوتسال باید محکم و استوار باشند و دارای سطحی صاف بدون هیچگونه شکاف یا برآمدگی باشند. ارتفاع دیوارها از ۶ متر نباید بیشتر شود. دیوارها را از قطعات چوبی قابلحمل میسازند که با تشکهای توپر روکش میشوند.
تمام درها در طراحی داخلی فضاهای ورزشی باید همتراز و هم لبه ساخته شوند. حرارت داخل سالن فوتسال باید بین ۱۰ تا ۱۲ درجهی سانتیگراد باشد. ازآنجاییکه صدا در بازی فوتسال زیاد است، سطوح سقف و دیوار باید عایق صدا باشند.
همان گونه که در ویژگیهای کلی طراحی داخلی فضاهای ورزشی اشاره کردیم، نوع متریال و سبک طراحی مدرن در طراحی داخلی اهمیت زیادی دارد. توجه به این نکته ضروری است که طراحی یک استخر ورزشی عمومی با یک استخر خانگی که برای یک خانواده طراحی میشود، تفاوت دارد. ما در ابتدا به نکات طراحی داخلی استخر ورزشی میپردازیم و سپس نکاتی را دررابطهبا خصوصیسازی این استخر برای شما عنوان میکنیم.
استخرهای سرپوشیده را برای ایروبیک یا ورزش شنا طراحی میکنند. این استخرها به شکل مربع یا مستطیل طراحی میشوند که فضای زیادی برای مانور دادن داشته باشند. برای طراحی استخر سرپوشیده که دومنظوره عملکرد دارد، یک فضا برای استراحت افراد و یک فضا برای شنا طراحی میشود.
استفاده از چراغهای LED سفید، حس تمیزی و زیبایی به طراحی داخلی استخر میبخشند. استفاده از چراغهای رنگی نیز میتواند ایده جذابی باشد. در طراحی داخلی استخرهای سرپوشیدهی مدرن، از ترکیب نورپردازی زیر آب و چراغهای دیواری برای جذابیت بیشتر استخر استفاده میشود. اگر بالای استخر سرپوشیده پشتبام باشد، میتوانید از سقف متحرک شیشهای برای افزایش بهرهمندی از نور طبیعی و ایجاد زیبایی استفاده کنید.
برای جلوگیری از فرار حرارت، از روکش استخر استفاده میشود. کاربرد این روکش کمکردن میزان تبخیر و کاهش اتلاف حرارت است.
استخرهای سرپوشیده اتصالات فولادی ضدزنگ و مقاوم در برابر اسید دارند. شیرها، لولهها و دستگیرهها از اتصالات رایج در طراحی داخلی استخرهای سرپوشیده هستند.
برای تنظیم دما و رطوبت، استفاده از سیستم تهویه و کنترل حرارت در طراحی داخلی استخر سرپوشیده ضروری است. این سیستم باید جریان هوای گرم در داخل فضا را کنترل کند؛ تعبیهی یک کانال هوا در فضای خالی سقف، به ما در این امر کمک میکند.
همان گونه که اشاره کردیم، در طراحی داخلی فضاهای ورزشی باید از امکانات رفاهی و کاربردی برای استراحت و آرامش خاطر افراد استفاده کرد. در استخر نیز میتوان از سونا، جکوزی و استخر آب سرد برای ریلکس کردن بهره برد. در طراحی داخلی فضاهایی مانند سونا از چوب درجهی یک با مقاومت بالا در برابر رطوبت استفاده میشود. دقت داشته باشید که در طراحی داخلی استخرها، از کاشیهای لعابدار و درجه یک استفاده کنید.
نورپردازیهای زیبا، استفاده از اسانسهای معطر، اتاق درمان، کافه، درب شیشهای اتوماتیک و محل استراحت غریق نجات، از امکانات رفاهی دیگر در طراحی داخلی استخر سرپوشیده هستند.
این استخرها از بتن، فایبرگلاس، چوب و وینیل ساخته میشوند. انتخاب این متریالها برای ساخت استخر به روباز و سرپوشیده بودن آن بستگی دارد. برای محیط بیرونی، استفاده از بتن یا فایبرگلاس پیشنهاد میشود.
اگر از طبیعت برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی استفاده کنید، لذت بیشتری را به افراد مصرفکننده هدیه خواهید داد. استفاده از گیاهان طبیعی در طراحی استخر روباز و تزیین محیط پیرامون آن، یک روش مرسوم برای افزایش جذابیت آن است.
در مورد قبلی اشارهای به نقش طبیعت در طراحی استخرها داشتیم. علاوه بر گیاهان، المانهای طبیعی دیگری مانند صخرهها، آبنماها، سنگهای تزیینی و تکرار الگوی طبیعی، در طراحی یک استخر روباز مدرن مؤثر هستند.
برای دستیابی به یک طراحی مدرن، نور مستقیم را با ایجاد سایبان روی استخر کاهش دهید و از سایهاندازی آن روی استخر برای جذابیت بصری استفاده کنید.
طراحی استخر یکی از گزینههایی است که در کنار طراحی آلاچیق و فضای سبز، به طراحی محوطهی خانه یا ویلای شما زیبایی خاصی میبخشد. استانداردها و ضوابط طراحی استخر برآورد هزینهها، انتخاب کنید که طراحی استخر شما بهصورت روباز در حیاط یا سرپوشیده در داخل خواهد بود.
اگر استخر سرپوشیده را انتخاب کردید، برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی پیرامون آن، با یک متخصص مشورت کنید و تمامی فاکتورهای مؤثر را در نظر بگیرید.
ژیمناستیک از دستهی ورزشهای رزمی است که با کمی خشونت همراه است؛ لذا سعی کنید یک کفپوش نرم و فاقد زبری یا تیزی را برای کف سالن انتخاب کنید.
در انتخاب رنگ دیوارها و سقف سالن نیز نهایت دقت را به خرج بدهید. از رنگهای تیره برای آنها استفاده نکنید.
ازآنجاییکه استادیوم ورزشی بیشتر یک محیط روباز است، لذا طراحی داخلی برای آن چندان معنایی ندارد. در مورد استادیومها میتوانیم بگوییم که فضاهای سرپوشیده در اطراف زمین اصلی طراحی میشوند که دارای سازههای قوی و عایق رطوبت هستند.
نورپردازی در طراحی استادیومها اهمیت زیادی دارد. اگر استادیومها باز باشند، نور طبیعی دارند و در صورت سرپوشیده بودن، باید از منابع قوی نور مصنوعی استفاده کنید. درگذشته از متالهالیدها برای روشنکردن فضا استفاده میشد، درحالیکه امروزه، چراغهای الایدی جایگزین آنها شدهاند.
سالن تنیس شامل بخشهایی مانند رختکن، بخش اداری و رستوران است. ساختار سقف بهتر است بهگونهای باشد که نور طبیعی از بالا وارد فضای داخلی شود، البته اگر این امکان وجود نداشت، نور طبیعی میتواند از طریق پنجرههای دیواری وارد فضا شود.
طراحی فضاهایی برای نشستن، استراحت و تعامل بازیکنان در طراحی داخلی سالن تنیس مؤثر است.
ارتفاع سقف سالن باید استاندارد، ثابت و در حدود ۱۰ متر باشد. برای فضاهای استراحت نیز این ارتفاع به ۹ متر میرسد. در فضاهایی که محدودیت ارتفاع دارید، میتوانید ارتفاع سقف سالن تنیس را به ۷ متر برسانید.
جایگاههای بازی تنیس باید در جهت شمال به جنوب باشند و اگر پشتبهپشت یکدیگر قرار دارند، با یک صفحه از هم جدا شوند.
ارتفاع نورپردازی مصنوعی باید حداقل ۱۰ متر باشد و تا انتهای تمامی جایگاهها امتداد پیدا کند.
برای طراحی داخلی سالن پینگپنگ باید به ابعاد و اندازهی استاندارد میز پینگپنگ توجه داشته باشید. ابعاد یک میز پینگپنگ ۲/۷متر طول، ۱/۵متر عرض و ۰/۷۶ ارتفاع است. حداقل فضای لازم برای قراردادن میز پینگپنگ تقریباً ۱/۲متر در دو انتهای میز و ۶۰ سانتیمتر در طرفین آن است.
قراردادن صندلی، چراغ، قفسه و کابینت در سالن پینگپنگ، طراحی داخلی آن را کاملتر میکند.
برای چیدمان میز پینگپنگ در سالن، حداقل ۶۰ سانتیمتر فضا از کنار میز تا دیوار نیاز است. در حالت ایدئال، این عدد باید ۹۰ سانتیمتر باشد.
از انتهای طول میز تا دیوار حداقل ۱۲۰ سانتیمتر فضا نیاز است که در این حالت نیز، فاصلهی ۱۵۰ سانتیمتری بهتر است.
در طراحی داخلی فضاهای ورزشی که در آن میز پینگپنگ قرار میدهید، ارتفاع را باید 5/2 متر از روی میز بالاتر ببرید.
کاراته از ورزشهای رزمی است که برای طراحی داخلی سالن آن باید به نکات ریزی توجه کرد. طراحی داخلی فضاهای ورزشی که ورزشهای رزمی را پوشش میدهند باید شامل قسمتهایی مانند محل استقرار مربی، اتاق استراحت، بوفه، سرویس بهداشتی و حمام باشند که هرکدام از ضوابط خاصی پیروی میکنند.
اتاق استقرار و استراحت مربی با یک پارتیشن از سایر فضاها جدا شده و یا بهصورت مجزا طراحی و اجرا میشود.
همانطور که در ویژگیهای کلی طراحی داخلی فضاهای ورزشی عنوان کردیم، بهرهگیری از نور طبیعی در طراحی داخلی هر فضایی، در اولویت است اما اگر از نور طبیعی کمتر استفاده کردهاید، با یک نورپردازی مصنوعی، هم فضا را روشن کنید و هم جذابیت بصری آن را بالا ببرید.
استفاده از منبعهای نور نقطهای در باشگاههای رزمی توصیه نمیشود. بهعلاوه، شدت نور نباید زیاد باشد. بهترین انتخاب میتواند استفاده از یک منبع نوری گسترده باشد که در سطح فضا بهصورت یکنواخت نور پخش میکند.
در طراحی پذیرش، دقت داشته باشید که طراحی داخلی این فضا با طراحی داخلی فضای باشگاه همخوانی داشته باشد. این فضا باید دارای دید مناسب به داخل سالن، و بوفه را داشته باشد.
بهطورکلی، رختکنها اعضای جداییناپذیر طراحی داخلی فضاهای ورزشی هستند که متأسفانه بهای زیادی به طراحی آنها داده نمیشود. عموماً رختکنها را بهصورت فضاهای تنگ با تعدادی کمد تودرتو بهخاطر داریم که بیشتر نورپردازی مناسبی نیز ندارند؛ این در حالی است که باید به طراحی داخلی رختکنها برای هر نوع فضای ورزشی اهمیت زیادی داد. بیشتر بخوانید: طراحی داخلی رختکن
این قضیه کاملاً واضح است که برای ورزشهای رزمی، به کفپوشهای نرم احتیاج دارید. در درجهی دوم، کفپوشها در سالنهای ورزشهای رزمی باید از جنس آنتیباکتریال باشند؛ دلیل این امر را میتوان در این دانست که در ورزشهای رزمی از جوراب یا پاپوش استفاده نمیشود و پوست کف پای ورزشکار مستقیماً با کفپوش در تماس است. اگر خاصیت خودتمیزشوندگی در این کفپوشها یافت شود، میتوانیم بگوییم که بهترین نوع کفپوش را در سالن ورزشهای رزمی خود دارید.
طراحی داخلی باشگاه بدنسازی، زیرمجموعهی طراحی داخلی فضاهای ورزشی است که دارای فاکتورهای طراحی مخصوص به خود است. فاکتورهای مؤثر در طراحی داخلی باشگاه بدنسازی شامل انتخاب دستگاههای مناسب، نحوه چیدمان آنها، انتخاب کفپوش مناسب، نورپردازی اصولی در باشگاه بدنسازی و استفاده از سیستم تهویهی مطبوع هستند که در مقالهی طراحی داخلی باشگاه بدنسازی، بهتفصیل به آن پرداختهایم.
طراحی داخلی فضاهای ورزشی به بهترین شکل، از جهات بسیاری حائز اهمیت است؛ کیفیت طراحی داخلی این فضاها به بهبود عملکرد ورزشکاران و افزایش بازدهی فضاهای ورزشی میانجامد. ازاینرو، طراحان و متخصصان این حوزه در طراحی داخلی فضاهای ورزشی نهایت دقت را به کار میبندند تا نقش ورزش را در زندگی امروزی افراد بالا برده و انگیزهی آنان برای ادامهی تمریناتشان بالا ببرند. فاکتورهای مؤثر در طراحی داخلی فضاهای ورزشی شامل نورپردازی مناسب، انتخاب جنس کفپوش و دیوارها با اصول درست، استفاده از سیستم تهویهی مطبوع، چیدمان درست وسایل و تجهیزات ورزشی و ایجاد دکوراسیون جذاب است.
سؤال اینجاست که به نظر شما برای طراحی داخلی فضاهای ورزشی، باید به کدام یک از عوامل مؤثر در طراحی توجه بیشتری کرد؟ آیا تمام این فاکتورها همارز یکدیگر هستند؟ بهعنوان یک طراح، سعی میکنید کدام یک از اصول طراحی داخلی فضاهای ورزشی را پررنگتر رعایت کنید؟